Legeak agintariek herritarren onerako sortutako xedapenak dira. Hala behar luke, baina legeen helburua asetzearen ondorioz eta ez hiztegiak hala dioelako soilik. Joan den astean Nafarroan transexualen eskubideak aitortzen dituen legea onartu zuten, eta gutxiengo baztertu baten egoera hobetuko duen legea onartzea berez pozgarria da; espero izatekoa da ondoren betetzea, bere helburua lor dezan. Beti ez da hala gertatzen, ordea, eta kasu horietan legearen funtzioa apaingarri hutsarena da. Iñigo Lamarca arartekoak Araba, Bizkaia eta Gipuzkoarako ere eskatu du transexualen eskubideak aitortzen dituen lege bat. Eta Arartekoak eskaera hori egiten zuen bitartean, 2009ko aurrekontuetan onartutako transexualentzako kirurgia ebakuntzak egiteko laguntzak desbideratu egin ditu PSEk. Diru kopuru hori Osakidetzak kirurgia horiek ez zituelako bere gain hartzen sortu zituen Gizarte Gaietako Sailak eta, txikia izan arren, laguntza zen. Orain, krisia dela-eta, omen, laguntza txiki hori kendu dute, gizarte gastua ez murrizteko promesari muzin eginez. Transexualen legea iragarri dute, apaingarri bat nonbait, hura onartu baino lehen ahaztuta baitute zertarako balio duen.