Orain dela 48 urte Lyonen jaiotako Alexis Jenni biologia irakaslea indarrez sartu da letren munduan; kritikak definitu bezala, «maisu-kolpea emanez», Estatu frantseseko saririk entzutetsuena lortu baitu lehenbiziko nobelarekin, «L' Art français de la guerre» izenekoarekin. Gallimard argitaletxeak kaleratu du XX. mendeko kolonia gerra frantsesak, Aljeriatik Indotxinaraino, gogora ekartzen dituen lana.

Kontent eta harrituta, Michel Houellebecqen lekukoa hartu zuen atzo Jennik. Houellebecquek zeresan handia eman du bere lehendabiziko nobelatik eta iaz «La Carte et le territoire» bosgarren eleberriarengatik sari bera jaso zuenean ere hautsak harrotu zituen plagioa zela eta ez zela.

Bozen aurreneko itzulian lortu zuen Jennik lehenbiziko saria, bost aldeko bozekin, eta bigarren lekuan gelditu zen Carole Martinezen «Du Domaine des Murmures».

Lehenago Lyongo idazlea literaturan indarrez sartu dela erran dugu, baina behin baino gehiagotan zapuztu zaizkio proiektuak eta horregatik, kaleratzeko asmorik gabe idatzi omen zituen liburu honetako 630 orrialdeak. Gero, editore bakarrari bidali zizkion, Gallimardi. Atzo aitortu zuenez, nobela bat idaztean «arrakastarekin egiten da amets, baita sariarekin ere» eta Goncourt irabazi izana «aparta» izan da. 1903tik ematen dituzte sari hauek eta hasieran idazleak hamar euroko txeke soil bat jasotzen badu ere, geroago iristen zaio benetako ordaina, izugarrizko ospea eta abantaila ekonomiko handiak, egile eskubideak direla-eta. Radio France Internationalek zehaztu zuenez, batez beste 400.000 ale saltzen dituzte idazleek sariari esker.

Jennik gerren inguruan hausnartzen du bere liburuan eta azaldu zuenez, inspirazio iturri izan da berarentzat 2010ean agintari frantsesen artean sortutako identitate nazionalaren eta immigrazioaren inguruko eztabaida. Irakurlea gogoetara bultzatzea da bere nahia.