Thriller gogorrek, film labur originalek, gizartearen ispilu diren filmek eta iragana ezagutzeko lagungarri diren lanek bere tokia dute Biarritzen. Lan eta zuzendari bakoitzak bere bidea egiteko parada du hemen, bere herria ordezkatuz munduko edozein tokitan interesa pizten duten istorioak eta sentimenduak aurkeztuz.

«Perun aberatsekiko jakin-nahia eta morboa dago» azaldu zuen Josue Mendezek, «Dioses» film luzeko zuzendariak. Mendezek bere filmean Peruko biztanleen %0,01en eguneroko bizimodua erakusten du. Ez da bere herriaren ordezkari bezala erabil daitekeen lana, baina aldi berean Latinoamerikako eta beharbada mundu osoko gizarteetako aberatsen morala erakusten digu nolabait. Ziur dago Mendez berak aipatzen zuen jakin-nahi hori unibertsala dela, aberats eta boteretsuek beti sortzen baitute morboa.

«Dioses» filmarekin aberatsen gizatasuna edo «gizakeria» erakutsi nahi izan du zuzendari perutarrak. «Aberatsek erakusten duten irudi aseptikoaren atzean gordinkeria bera dagoela erakusten dut, nahiz eta beraiek eite baten atzean ezkutatzen diren» adierazi zuen.

«Perro come perro» ere ez da Kolonbiako gizartearen erakusgarri izan daitekeen filma. Thriller honek bortizkeria eta magia beltzaren munduan barneratzen gaitu. Kolonbia bortizkeria baino gehiago dela eta bere filmak hori baino ez duela erakusten aurpegiratzen dion jendeari Carlos Moreno zuzendariak «generoko filma dela» azaltzen die. Morenok argi adierazi zuen egindako film hori ez dela kolonbiarren gehiengoaren ispilu, baina bertan azaltzen den biolentzia hori existitzen dela nabarmendu zuen.

Bestalde, Kolonbian egiten diren film gehienak umorezko lanak eta familiako kontuei buruzko film luzeak direla azaldu zuen zuzendariak, baina bortizkeria duten horiek izan ohi direla nazioartean oihartzuna dutenak. Nolanahi ere, zehaztu zuenez, «filmean giza izaerari buruz mintzatzen gara, ez Kolonbiaz, eta hori unibertsala da».

Parte-hartze bikoitza

Familiatik mundura, familiatik errealitate unibertsalera doazen film laburrak egiten ditu Dominga Sotomayor zuzendari txiletar gazteak. Bere lanek ordezkaritza bikoitza dute Biarritzen. Izan ere, «La Montaña» film laburrarekin sekzio ofizialean parte hartzen du, eta bestetik, zuzendari gazteen atalean ere lehiatzen da bere lehen film luzea, «De lunes a domingo».

Bere lanetan txiletarrak inkontzientearekin lan egiten du eta horrek familiaren mundua aztertzera eramaten du. «Zer esan nahi dudan ez dut gehiegi pentsatu. Sentitzen dut galdera batzuk baditudala eta nire film laburretan erantzuten diet», esan zuen Sotomayorrek.

Zuzendariak azaldu zuen Biarritzen ikusgai dagoen «La Montaña» lana, aurretik egin zuen «Debajo» lanaren erantzun gisa har daitekeela. Lehen filma sabaian kokatuta zegoen kamera batekin grabatua izan zen hasieratik bukaerara arte. Familia kanpotik eta eguneroko bizitzan ohikoa ez den ikuspegi batetik erakutsi nahi izan zuen. Film labur hauek zeresan handia sortzen ari dira, familiari buruzko gogoeta originala eskaintzen dutelako.

Ana Diezek zuzendu du «Paisito» lana, eta Uruguayen izan zen diktadura kontatzen du pertsona batzuen bizipenen bitartez. «Kanpoan gelditzea ezinezkoa dela erakusten dugu, eginahal guztiak eginda ere, eta egoera horietan denak galtzaile izaten direla, baita irabazleak ere» azaldu zuen Ricardo Fernandez filmeko gidoigileak.