Kenyako ipar-erdialdean, yaakueraz mintzo zirenak bilera publiko bat egin zuten, euren etorkizuna erabakitzeko. Bilera hartan, bi ideia nagusitu ziren: batetik, masaien hizkuntzak eta ohiturek yaakuenak baino prestigio handiagoa zutela, eta, bestetik, masaiera yaakuera baino egokiagoa zela etorkizuneko erronketarako. Bi ideia horietan oinarrituta, yaakuera erabiltzeari utzi eta aurrerantzean masaieraz hitz egitea erabaki zuten.

Lingua navarrorumaren aurkako hizkuntz politikaren bidez, ematen du Nafarroako Gobernuak gauza bera lortu nahi duela euskaldunekin.

Nola ez dugu, bada, hori pentsatuko? Euskarazko hedabideen aurkako neurriak, murrizketak euskara zerbitzuei, Euskararen Plan Estrategikoa bertan behera, funtzionario izateko deialdietan euskararen garrantzia hutsaren hurrena izatea, helduen euskalduntzerako trabak, osasun zerbitzuetako etengabeko erdalduntzea, euskarazko irakastereduen aurkako politika, euskalgintzako taldeen aurkako erabakiak, euskararen alorreko diru laguntza politikak, Euskarabidearen bide antzua, euskarari buruzko adierazpen publikoak, Nafarroako arartekoaren gomendioei muzin egitea...

Fronte asko ditu irekita Nafarroako Gobernuak euskararen eta euskaldunen aurka, gure etsipena handitu eta suizidio linguistikora bultzatzeko.

Erabaki politiko horien aurrean, maiatzaren 15ean, Iruñean, milaka lagun elkarretaratu ginen, Nafarroan euskaraz bizitzeko eskubidearen alde. Lelo haren atzean, ez daude norbanakoak bakarrik, kolektibitate osoak daude: seme-alabak euskarazko irakastereduetan matrikulatzen dituzten gurasoak, euskalgintzako taldeak, euskalduntzen ari diren helduak, euskarazko hedabideetan dabiltzanak, eta, nola ez, Udalerri Euskaldunen Mankomunitateko udalerriak: euskara ofiziala omen den zonaldean euskaldunen gehiengo handi bat duten udalerriak, eta, gainera, euskaraz bizitzeko apustua berresteko, beste herrialdeetako udalerriekin bat egin duten herriak. Beste modu batean esanda, herri sarreretan «Euskaraz bizi gara» kartela kokatuta, euskararen gotorleku izaten jarraitu nahi duten udalerriak.

Sarritan, Euskal Herrian euskaraz bizitzen uzten ez digutenak horma bat bezala ikusten ditugu. Nafarroan ere halaxe ikusi ohi dugu bertako gobernua: iruditzen zaigu haren aurka aritzea horma baten aurka burua jotzen aritzea bezala dela.

Badakigu zertaz ari garen. UEMAko udalen eragin esparru nagusietako bat administrazioa da. Nafarroako UEMAko udalek egunero jasaten dituzte Nafarroako Gobernuaren hizkuntz estremismoaren ondorioak, ahozko nahiz idatzizko harremanetan euskarak tokia duela aldarrikatu ez ezik erabili ere egiten dute, eta halaxe jarraituko dute, euskararen aldeko aldarrikapenik onena euskararen erabilera delako. Gureak, gure hizkuntz errealitateak eta gure nahiak, tokia izan behar duelako, Nafarroan beste herrialdeetan bezainbeste. Sinetsita gaudelako Nafarroatik euskara erauztea Espainiatik gaztelania erauztea bezain absurdoa eta bidegabea dela.

Eta gaude alorrez alor erabaki bera hartu dutela euskararen aldeko eragile askok, Euskal Herriko gainontzeko herrialdeetan bezala Nafarroan ere bai. Eta gaude gu guztiok garela benetako horma. Eta gaude Nafarroako Gobernuak behin eta berriro gure aurka eginez pitzadurak baino ez dituela egingo. Eta gaude pitzadurak eginagatik ere ez duela horma botatzea lortuko. Gu ez garelako Nafarroako yaakuak.