Xarra
Rock musikaren munduan estereotipo asko dago diskoetxeetako jendeari lotuta. Kasik rockeroekin lotutakoak adina. Musika bost axola eta dirua irabazteko sortzaile gazte eta «garbiak» perbertitzen dituzten mertzenarioak direla; bere luxuzko bulegoetan munduan entzungo dena erabakitzen duten izaki boteretsu eta zinikoak, bestela; edo besterik gabe, behin arima deabruari saldu eta orduz geroztik musikari «bihotz onekoen» ametsak birrintzen plazera hartzen duten demonioak. Gutxitan entzungo duzu diskoetxeetako jendearekin lotutako hitz goxorik. Eta ez pentsa, gure txikira ekarrita antzekoa da, eskalan jarrita jakina, euskal diskoetxeetako jendeaz entzun eta zabaltzen direnak.
Bat baino gehiagok epelak botako zituen, adibidez, Xarrarengatik, poesia eta musikazaletasunak bultzatuta musikarion ego «puztuen» oihan basatira bete-betean jauzi egin zuen lagunarengatik. Nola bururatu ote zitzaion ilea urdintzen hasitako gizon honi bere dirua, denbora eta osasuna diskoak argitaratzen xahutzea! Zorionez, horrelakoetan logikak ez du funtzionatzen eta badira Xarra bezalakoak. Gutxi, baina badira. Guztiok espero duguna egin beharrean, gustuak, usteak edota jakin ezazu zein deabrutxo bihurrik agintzen diena egiten dutenak.
Bidea non hasten den bai, baina inork ez daki non bukatuko den. Aurreikuspen guztien kontra arrakasta lortu zuen Xarrak, arrakasta bada disko batekin irabazitakoa beste bost disko kaleratzen gastatzea. Mugalari trebea izanagatik ere, ezin muzin egin merkatuaren legeei. Denbora gutxian katalogo bikaina biltzea ez da zorte kontua, ez pentsa. Lan handia behar da. Bihotza gogortuko zitzaiola bidean? Noski, baina ez behar beste. Diskogintzan dirua behar da, diru asko, ametsei forma emateko. Asmo onek «omeoprazol» gehiegi eskatzen dute bere horretan utzita; eta norbaitek gogoratu behar hori, lainoetatik zintzilik dabiltzan artista hauei.
Agian oker nabil, baina uste dut gustu apur bat hartzen duela Xarrak horrelakoetan. Ez da sadikoa delako, lanbidez irakaslea delako baizik. Irakaskuntzaren alde hezitzailea praktikara eramateko biderik hoberena: norbaiti begiak zabaltzea! Klase emandako gazteren bati galdetu behar nolakoa den eskolan... baina diskoak egiten, planeatzen, imajinatzen, zorrotza eta era berean eroa izatea komeni da. Praktikoa bezain «bisionarioa», teilatutik eta zimenduetatik, bietatik eraikitzen hasten dira diskoak, eta horretarako, zaila izango da Xarra baino kide hoberik topatzea. Eta oso prozesu nekagarria da. Oso luzea. Ez sinetsi diskoa egiten gozatzen aritu dela dioen musikariari.
Dena dela, eta bukatu baino lehen, bada zerbait sekula barkatuko ez dioguna Xarrari, gure konplot guztien tabernari ez denetik gu umezurtz utzi izana. Ez da harritzekoa aspertua egongo zen hainbeste «espanturekin». Horman zintzilik jarraitzen duen motoa da horren lekuko.
Grupo: Bide Ertzean.
Título: «Don inorrez».
Tiendas: Ya a la venta.
Discográfica: Gaztelupeko Hotsak.
Portada: Joseba Ponce (ex Dut, ex Kuraia).
Concierto: Acústico en la tienda Elkar de Gasteiz. Calle San Prudentzio 7. Jueves 28. 19.00.
«Cada momento requiere una banda sonora concreta y, en estos tiempos tan inciertos, nuestras `películas' nos pedían estas canciones»
«Es un placer contar con Senperena que, además de ser un gran compositor y un gran músico, tiene el don para hacer arreglos orquestales»
¿Qué influye más en la forma musical del disco: el paso de los años que caen sobre la mente y el cuerpo y cómo sientan, o lo que se escucha de otros artistas...?
Olaia, hermana y fan desde que empezamos, me dijo que este disco era diferente, pero que sonaba muy Bide Ertzean. Y, sinceramente, creo que es el mayor halago que nos pueden hacer. Al principio, cuando inicias un camino en esto de la música, son constantes las comparaciones con otras bandas. Es inevitable. Pero con el paso del tiempo, quiero creer que los grupos vamos desarrollando un sonido propio que, aunque varíe de un disco a otro, se va fortaleciendo hasta crear una especie de sello que te da ese toque de distinción.
¿Existe en la actualidad alguna banda vasca que les llame la atención? ¿Demasiado evidente todo?
Kerobia nos parece una gran banda, con grandes canciones. Muy buenos. También nos impactó el directo de Mursego o el de Gabon Caligula. Musicalmente no tienen mucho que ver con nosotros, pero quizá sean ahora mismo las propuestas que más nos llamen la atención. Y luego hay gente que empezó junto a nosotros y que siguen haciendo camino, y de los que somos fieles confesos: Petti, Berri Txarrak... P. C.
