Saiakera, itzulpengintza, eleberrigintza eta, hamabi urteren ondoren berriro ere Fernandez de la Sotaren poesia, saritu zituzten atzo Euskadi Literatura Sarietan. Zazpi idazlek zanpatu zuten banan-banan Donostiako Kursaaleko Ganbera aretoko agertokia, non, saria jaso izanagatik eskerrak emateaz gain, nork bere esparruan oraindik estaltzeke dauden zuloei erreparatzeko beharrez ere ohartarazi zuen. Haien eskakizunen lekuko, Blanca Urgell Lakuako Gobernuko Kultura kontseilaria eta Patxi Lopez lehendakaria.  

 

Miguel Sanchez-Ostiz iruindarrak jaso zuen “Sin tiempo que perder” lanagatik Gaztelaniazko Saiakera saria. Hark, epaimahaiarentzat izan zituen esker oneko hitzak, dietario bat saritzeko adorea izateagatik. Saiakeran baita ere, euskarazkoan, Joxe Azurmendiren “Azken egunak Gandiagarekin” izan zen saritua. Azurmendik ezin izan zuen ekitaldian egon eta haren anaiak eraman zituen bere hitzak oholtza gainera: «Saioa gogoeta tokia da. Gure hizkuntzak merezi du bere gogoeta espazioa izatea, behar du. Merkatuaren egoeragatik agian ez da afera erraza, baina euskal saioak laguntza behar du», ohartarazi zuen.

 

Haien ondotik, Literatura Lanaren Ilustrazioari saria, oraingoan, Jokin Mitxelenarentzat “Ipuin-kontalariaren lapikoa”-n osatutako marrazkiengatik. Jesus Mari Mendizabal Bizargorri-k hartu zuen txanda ondoren, Horacio Quirogaren “Eguzki kolpea” euskarara itzuli izanagatik. Hark ere ez zuen aukera pasatzen utzi eskari zerrendan bere nahiak agertzeko. «Argentinan zoriona ostadarra bezalakoa dela esaten dute, beti bizilagunaren teilatuan ikusten omen da. Hemen, ihartuta baino edertuta hobe dela esan ohi dugu. Hori gertatu zaio nire liburuari; oraino ihartuta egon dela eta Euskadi sariarekin edertu egingo dela», ohartarazi zuen. Izan ere, bere lanak izan dituen irakurle urriei egin zien erreferentzia, eta aurrerantzean haien presentzia ugaritzea eta, era berean, erosleena ere handitzea opa izan zuen.

 

Magiaz aritu zen Patxi Zubizarreta, Euskarazko Haur eta Gazte Literaturan sariduna. «Literatura onak gure bizitzaren protagonista izatera eramaten gaitu eta guztiok izan behar dugu literaturaren garai berriaren protagonista, poetika berri batekin eraikitzen ari dena», nabarmendu zuen.

Poesia eta euskara

 

Jose Fernandez de la Sotak bigarrenez jaso zuen Euskadi saria Gaztelaniazko Literatura alorrean. Orain hamabi urte eskuratu zuen azkenengoz, “Todos los santos” alearekin. Poesia liburua zen hura, eta beste poesia liburu batek, “Vacilacion” eraman du bigarrenez sari honen helmugara. Poesia izan zuen, nola ez, hizpide bere esker hitzaldian. «Poesia literatura da, baina literatura genero bat baino harago doa. Poesia zehatza da, gutxiengoa eta gehiengoa, sintesia, jasangarritasuna eta ez zarrastelkeria. Baina poesia isiltzeko zorian dago eta hitz egiteko beharra du», esan zuen.

 

Azken eskaria Fermin Etxegoienek helarazi zuen. “Autokarabana”k eman dio Euskarazko Literaturari dagokion saria. Gaztelaniaz abiarazi zuen bere hitzaldia, agian aretoan zeuden guztiek uler zezaten-edo, eta euskararen egoera linguistiko zailari egin zion erreferentzia. Hala, Lakuako Gobernuak euskararen alde egiten dituen indarren inguruan aritu zen, eta hizkuntzaren bultzada mezu subliminalen bidez helarazten al duen galdetu zuen. «Ni, behintzat, ez naiz oraindik ohartu», bota zuen erantzuntzat.

 

Amaieran, Hasier Etxeberria aurkezleak ere bere eskakizuna egin zuen, eta bertaratutakoei hurrengo urtean liburu bat edo bi irakurrita ager zitezela galdegin zien, «inori ez dio kalterik egingo-eta». Bete dadila, bada, haien nahia.