Eraso liezaiokeen gaitzik larrienak jo du gaur egungo Baskonia. Bere historian zehar kolpe latzak jasotakoa den arren, orain artean ezer onik izan badu, egoera eta desabantailak irauli eta aurre egiteko gaitasuna izan da. Tamalez, zaplaztekoak jasotzen ohitu dela dirudi, eta, Euroligan Prokomen aurka jasotakoari erantzuteko, beste masaila jartzea besterik ez zitzaion bururatu atzo Cajasolen aurka. Lehen zati negargarriaren ostean, hirugarren laurdenean nolabaiteko iraultza antzeman bazen ere, defentsako errebotean izan zuen hutsuneak, sarriegi errepikatu denak, amore ematera behartu zuen Baskonia.

Garaipen handietan horren erabilia den «Baskonia nortasuna» desagertu dela esatea gehiegizkoa izan daitekeenez, Gasteizko taldea depresioak jota dagoela esan genezake. Betiko oinarriak erabat ahulduta dituela, lehendabiziko zailtasuna agertu orduko, burua makurtzen du eta alarma guztiak jo eta jo ari dira.

Asteazkeneko irudi eskasa hobetzetik oso urrun, Baskoniak oso gaizki hasi zuen partida. Hasierako 7-0eko partziala aski ez eta Stanko Baracek bigarren pertsonala egin zuen minutu eta erdi eskasean eta horrek are eta gehiago okertu zuen egoera.

Gauzak horrela, lehen laurdenaren hasieratik argi ikusi zen Baskoniak burua makurtuta amaituko zuela eta hori gogorra da oso Ivanovicen taldean. Onerako eta txarrerako, Montenegrokoaren bidea oso markatua egoten da eta oraingoz hondoa gertuegi dute.

Erantzunik gabe, salbuespenak salbuespen, taldeak Sevillakoek eskuetan zerabilten txotxongiloa zirudien, azkenaldiko arazoak areagotuz. Huertasek ez zuen taldea zuzentzen asmatu -taldeak 11 baloi galdu zituen atsedenaldirako-, 1x1 defentsetan behin eta berriz galtzaile irten ziren, jokoa kanpotik erabaki nahi izan zuten -atsedenaldian 13 biko jaurtiketa bakarrik zituzten- eta ardura hartu nahi izan zuen Teletovicentzat uztaiak titarea zirudien.

Egoera honetan, normalean erasoan kamuts agertu ohi den Cajasolek 51 puntu egin zizkion atsedenaldiaren aurretik. Erauntsiari Ivanovicek bosteko arraro samarrekin eta arbitroei teknika bat ateraraziz erantzun zien, baina porroterako bidea nabarmena zen.

Oasia desertuan

Ekaitzaren ostean barealdia etorri ohi den bezala, hondoa jo eta gero gora egitea besterik ez da izaten eta Baskoniak hala egin zuen, oso poliki izan bazen ere. Betiko taldearen zantzu apur batzuk agertu eta hamar puntura hurbiltzea lortu zuten arren, ez zuten deus egiterik, aurkariari beren uztaipean laurden batean hamaika errebote hartzen utzi ondoren. Baracen falta pertsonalek min handia egin zioten taldeari, baina uztai azpikoa denboran gehiegi luzatzen ari den arazoa da.

Inork zalantzaren bat izan bazezakeen, Haislip eta Teletovicekin jokatzea ez da inondik inora bideragarria, baina Ivanovicek minutu gehiegitan jardun zuen horrela, nahiz eta Joan Plazarenek egindako sarraskia ikaragarria izan. Kerejetari nolabaiteko mezua eman nahi izango balio bezala, egoera guztiz etsigarria zenean baino ez zuen Musli gaztea kantxaratu.

Partidako azken minutuetan izan zen hori, eta gazteak ez zuen ordura arteko desastrea inondik inora konpontzerik izan, ordurako egindako kaltea konponezina zen eta.