Euskaraz «belarri handi» irain txikia da, haurrena. «Belarri motza» handiagoa da, eta latzagoa askotan. Belarriak, ezaugarri fisiko gisa, sudurra bezala esaterako, beste bati barre egiteko erabili izan dira. Baina, fisikoaz gain belarria, zentzu batean azalpen gisa ere agertu ohi da gure hizketaldietan. Belarri finekoa izanik, segur aski musikarako dohaina izango dugu; txarrekoa bagara, aldiz, hobe lagunartean ere ez kantatzea. Belarria zorroztu behar izaten dugu, entzuten ari garena ahalik eta ondoen ulertzeko edo sumatzeko. Kontalarioi belarriak erne izatea komeni zaigu, istorioa edonon ager baitaiteke.

«La Grande Oreille» belarri handiko aldizkaria da. Kontalaritzaz aritzen den aldizkaria. Frantzian argitaratzen da duela hamabost urte, hilean lau aldiz. Frantziako kontalaritzan sona handiko jendeak idatzi izan du urte hauetan eta, jakina, halako egitasmoetan gertatu ohi den bezala, jende askoren borondatez eta grinaz egin dute aurrera. Aldizkari txukuna eta zaindua, kontalarien istorioez gain, kontalaritzaren gaineko gogoetak eskaintzen dira, hain beharrezkoak bide berriak arakatzeko. Zoritxarrez kinka larrian dago, beste kultur bide askoren antzera. Laguntza eske dabiltza aurrera egin ahal izateko, beste hainbat kultur egitasmo bezalaxe. Aldizkariaren azken alean diote 1.200 harpidetza beharko lituzketela jarraitzeko. Logikoa den bezala, frantsesa jakin ezean zaila izango da harpidetzea, baina elkartasunak ez du ekonomikoa izan behar derrigorrez, ez aldizkari honekin ez bestelako egitasmoekin. Kontalaritzak behar duen laguntzarik handiena ezagutzea da, kulturgintzan eta jendartean interesa piztea, bere lekua izatea.

Kontalaritzak gogoeta publikorako tresnak behar ditu. Kontalariek euren hausnarketak ezagutarazteko bideak behar dituzte. Belarri handiak behar dituzte, belarri finak, belarri zainduak; hitza garbi zabal dadin.