Iruñeko Amaiur ikastolako irakasle eta arduradunak zeharo harrituta geratu ziren iragan urrian Moeko Okabe bederatzi urteko neskato japoniarraren gurasoek bere alaba bost hilabetetarako matrikulatu nahi zutela aipatu zietenean. Fuminobu abokatua urrian etorri zen Iruñera beka bati esker Nafarroako Unibertsitatean ikastaro bat egitera. Hala, bere alaba Moeko eta emazte Yakorirekin batera pisua alokatu zuten Iturrama auzoko Victor Crispin kalean. Berak erdaraz zertxobait hitz egiten zuen, emazteak eta alabak aldiz ez.

Sei hilabeteren ostean, Moekok lagun asko egin ditu ikastolan, eta zentroko ikaskide, ikasle eta gurasoen laguntzari esker euskaraz irakurtzen eta mintzatzen ikasi du. Familia japoniar honek gure hizkuntzarekiko adierazitako interesa harrigarria eta txalogarria izan da, ama bera ere euskara ikasteko eskoletara joan baita ikastolako beste gurasoekin batera.

Fuminobuk GARAri azaldu dionez, Nafarroako hiriburura iritsi zirenean ez zuten euskara eta euskal kultura gehiegi ezagutzen, eta ez zekiten alaba bost hilabeterako bakarrik eskola batean matrikulatu ote zezaketen. Baina Moekorekin auzoko parkean jolasten ari ziren arratsalde batean, alaba beste bi neskatorekin jolasean hasi zen, eta horiek kontatu zieten haiek auzoan bertan dagoen Amaiur ikastola publikoan ikasten zutela. Horrela, neskatoa bertan matrikulatzea erabaki zuten. Hasiera batean, hizkuntza ulertzea zaila egin zitzaion, japonieraren alfabetoa erabat ezberdina baita, baina esfortzu handia egin ondoren haurrak euskarazko maila bikaina lortu du.

Dena dela, egunotan, neskatoa eta bere familia oso triste daude, aitak ikastaroa bukatu baitu eta ostiralean Japoniarako bidea hartu behar baitute. «Asko gustatu zait Iruñea eta oso gustura egon naiz ikastolan. Lagun asko egin ditut eta orain oso triste nago Japoniara itzuli behar dudalako», azaldu du Moekok euskara hutsean. Etorkizunari begira, jaioterrian ere bere euskara maila hobetzen saiatuko dela adierazi du. «Nire ikastolako lagunekin kontaktuan jarraitzea espero dut, hemen lagun onak topatu baititut», esan du. Zentzu horretan, bere aitak ziurtatu du alabak Japonian euskara ikasten jarraituko duela. «Egun hauetan euskarazko testuak eta bideoak erosten ari gara Japonian ez baitago halako informaziorik. Moekok euska- ra ikasten jarraitzea nahi dugu, eta lau urteren buruan Iruñera itzultzea espero dugu, hilabete hauetan hemen oso gustura sentitu gara eta».

Gelakideen harrera ona

Bost hilabete hauetan Moeko hirugarren mailako gelan egon da eta Arantxa izan du irakasle. «Benetan harrigarria izan da bere gelakideek eman dioten laguntza eta adiskidetasuna. Ez dute inoiz bakarrik utzi, eta beti izan du ondoan norbait berari laguntzeko prest. Gainontzeko umeek egin dioten harrera txalogarria izan da», nabarmendu nahi izan du Arantxak.

Lehenengo egunetan, ama neskatoarekin joaten zen gelara bien artean irakasleak azaldutakoa errazago ulertzeko. Hala ere, bi asteren buruan umea ikastetxera oso ongi egokitu zen eta bakarrik joaten hasi zen. Ordutik aurrera ama arratsaldero ikastolako beste guraso batzuekin euskarazko eskoletan parte hartzen hasi zen, hizkuntza hau asko interesatzen zaio eta. «Gurasoek izugarri lagundu diote haurrari. Hasieran alfabeto berri guztia irakatsi zioten. Gainera, arratsaldero etxeko lanak egiten lagundu diote eta euskaraz testuak transkribatzera eta irakurtzera animatu», azaldu du irakasleak.

«Oso esperientzia aberasgarria izan da guztiontzat. Haiek gure kulturarekiko sekulako errespetua eta interesa adierazi dute eta hori kontuan hartzekoa da», nabarmendu du Arantxak.