Thierry Malandain 2000. urtetik 2004. urtera Maitaldia jaialdiko zuzendaritza artistikoan aritu zen. Lan zama handia ematen ziola-eta, arlo hori uztea erabaki zuen. Bost urteren buruan, Maitaldia jaialdiarekin berriz ere lotura zuzena izango du Malandainek. Koreografoak itzulera lasaitasunez hartu duela azaldu zigun, eta jaialdiaren egungo oinarrizko norabideei jarraituko diela. Aurtengo XIX. edizioan, dantzaren munduko irudi zabal bat azalduz, «dantzaren indar bitalak» goraipatu nahi zituztela nabarmendu zuen.

Jaialdiaren zuzendaritza artistikoa zure gain hartu duzu berriz ere. Duela lau urte postu hori utzi zenuen, lan zama sobera zela esanez. Nola hartu duzu itzulera?

Lasaitasunez. Ez da lehen aldia, beraz, badakit zer egin behar den, eta nola egin. Biarritz Kultura Elkarteko langileekin hurbiletik lan egiten dugu. Aurreko aldiarekin alderatuz, bestelako ikuspegi batetik hartu dut zuzendaritza postua. Jaialdiaren antolatzaile garen neurrian, gutun kopuru izugarria iristen zaigu. Badakit zer den jaialdietan parte hartzeko eskaerak egiten ibiltzea; beraz, niretzat garrantzitsua zen gutun guztiei erantzutea. Horrek lan zama handia ematen zidan, eta aurreko aldian lanez leporaino ibiltzen nintzen. Oraingoan lasaiago hartzea erabaki dut.

Ba al duzu aldaketaren bat egiteko asmoa?

Jaialdiaren norabide nagusia finkatuta dago aspaldidanik: dantza mota guztien jaialdia izatea. Gaur egun jaialdi hau berezi izatea egiten duten kanpoko emanaldien eskaintza, nik egindako ekarpena da, 2000. urtean. Ez da deus aldatzekorik, jaialdiaren formula ona baita. Egitarauaren lehen helburua lekuko ikusleak erakartzea da, eta, aldi berean, jaialdia Estatu frantsesean aipatua izatea. Eta lortzen dugu.

Aurkezpenean, jaialdiaren eta inkisizioaren garaiaren arteko lotura egin zenuen...

Luzaroan esan izan da jendea zoratzen zuen arte bat dela dantza. Duela hirurogei urte, Biarritzen Madarikatuen jaialdi bat izan zen, eta bertan «Zoratuen dantza» ikusgarria aurkeztu zuten. Aurten, inkisizioaren 500. urteurrena ospatzen ari direla-eta, omenaldi bat egin nahi izan diet bi gertakari horiei. Dantzan ausardia izatea da garrantzitsuena.

Jaialdia hamar egunera murriztu da; ongi deritzozu horri?

Bai. Askoz hobeki. Egun bakarrean bi ikuskizun ikusteko aukera dakar horrek. Kanpotik datozen ikusleek aukera gehiago dute.

Egitaraua anitza da. Baina, ateak zabaltzeko nahiko ikuskizun berezia aukeratu duzu, hau da, txoriekin dantza bat...

Ohiz kanpokoa iruditu zait txoriekin dantzan aritzea. Konpainiak hiru egun hartu ditu ikusgarria aitzin Biarritzera etortzeko, txoriak lekura egokitu daitezen. Sinbolo polita iruditu zait Maitaldia horrekin hastea. Eta ziurrenik, ikusleak erakarriko ditu. Halere, egitarauaren aldetik, neoklasikoaren korronteak ardatz nagusia izaten jarraitzen du. Konpainia oso ezberdinak programatu ditugu, munduan zehar neoklasikoa lantzeko hainbat era baitira. Estilo hori anitza da. Ikustera eman nahi dugu. Gainera, nik neuk, artista gisa aukeratu dudan familia da.

Neoklasikoaren estiloa oraindik ere defenditu beharra duzu?

Ikusleen aldetik ez, baina, instituzioei dagokionez bai. Egitarauaren bidez, dantza mota horretan munduan zehar dauden sortzaileak ikusteko eta ezagutzeko aukera dago. Estatu frantsesean gisa horretako jaialdi bakarra da Biarrizkoa. Dantza mota hori ezagutaraztearekin batera, beste jaialdien aldean, bereizgarri bat ematen digu.

Malandainen jaialdia bilakatuko al da geroan?

Ez. Egitarauaren barnean denetarik dago. Badira oso gogoko ditudan ikuskizunak, eta beste batzuk, berriz, garrantzitsua da azaltzea, ikusleek berrikuntzak ikus ditzaten. Ikusleei zuzenduriko jaialdia da, eta, ez nire gustuen araberakoa. Baina, ikusgarrietan ageri den aniztasun horren bidez neoklasiko korrontea defenditzea dut helburu.

Lortuko al duzu ikuskizunetan izatea ?

Guztiak ikustera joango naiz.