«Herria da gorputza, hizkuntza bihotza», dio Mikel Laboa poema batek. Herri honen bihotzaren, euskararen aldeko aldarria sostengatzeko milaka pertsona batu ziren atzo Larragan, euskarak Nafarroan behar duen estatusa, hau da, ofizialtasun osoa -eta ez egungo zatikatua- lor dezan.

Eguraldiak, gainera, lagundu zuen, egun osoan zehar ez baitzuen euririk egin. Giro atsegina izan zen eta ez zen oztoporik izan aire libreko ekitaldiak egiteko.

Jardunaldiaren hasiera hunkigarria izan zen. Orain dela hamahiru urte, euskaraz ikasi ahal izateko egindako bidaia luze batean, istripua izan eta ume bat hil zen Larragako inguruan. Atzo, gurasoek gerturatutakoen, lagunen eta mutilaren ikaskideen gurasoen maitasuna jaso zuten, goizean egindako omenaldi ederrean.

Goiz-goizetik, familia eta kuadrilla ugari ikusteko aukera izan zen. Bereziki harrigarria izan zen umeen eta gaztetxoen kopurua; «jendea espero genuen, baina ez horrenbeste, eta ume pila daude, oso pozik gaude erantzunarekin», azaldu zion GARAri antzolatzaile taldeko Nestor Salaberriak.

Arratsaldeko plangintza zabalari behar bezala aurre egin ahal izateko, herri bazkaria egin zuten Nafarroako herriko plaza nagusian. 400 bat pertsona batu ziren, giro paregabean, bertaratutakoen esanetan.

Zirkuko artista berriak

Egun osoan zehar mota guztietako tailerrak izan ziren herrian barrena. Bereziena, agian, zirku tailerra, gaztetxoak zoratu zituena. Aurpegia pailazoz margoztuta, edo ekilibristen eta malabaristen paperean sartuta, umetxoek, eta hain umetxoak ez zirenek ere, ederki asko gozatu zuten.

Trikitixak ere zenbait zale irabazi zituen. Musikari berriak tinko saiatu ziren, baina emaitzak, egia esanda, ez ziren oso onak izan.

Larragako, Artaxoako eta Mendigorriko erraldoiek ere kaleak hartu zituzten, herriaren koadro bitxia osatzeko.

Nabarmentzekoa, halaber, arratsaldean helduen artean sortutako giroa, herriko zenbait taldek alaituriko erromerian, arazoak uxatuz, eta euskararentzako estatus berria eskuratuko duten esperoan.