GARA > Idatzia > Iritzia> Kolaborazioak

Edurne Brouard (*)

Agur eta ohore, Txomin

Ohore bat izan da neuretzat zu ezagutzea, zurekin bizi izatea, eta azken momentu honetan zurekin eta zutaz mintzatzeko, kideek eman didaten aukera hau. Ohore zoragarria

Joder, Txomin!! Ederra egin diguzu!! Orain bai utzi nauzu guztiz umezurtz. Lagun-min izan zaitut, neba nagusi baten moduan ikusi izan zaitut sarritan, baina, atrebentzia parkatzen badidazu, nik neuk, hemen gauden beste hainbeste militantzi kide bezala, aitatzat ere euki zaitut momentu askotan. Eta orain, gorpu zarela, negarrari eutsi ezinean nabil, konpartitu ditugun une gazi-gozoak gogoratuz, azken batean, bizitza oso baten gomutan.

Txomin, amigo, camarada, hermano y, si me dejas, y con permiso de Haizea e Izaskun, aita, porque también has sido como un padre para muchos de nosotras y nosotros. Hoy, definitivamente huérfana ya, lloro sin poder contenerme ante tu cuerpo inerte recordando toda una vida (la mía, tú ya habías hecho tus pinitos) de militancia compartida, sí, pero recordando, sobre todo, eso, la vida, la vida entera que hemos compartido.

Lagunek eskatu didate ez dezadan gaur hitz egin zutaz politikoki, politikoki zuzena denari begiratuz, hobe dudala zutaz persona modura hitz egitea, pertsonalki ditudan oroimenez, emotiboki, hitz egitea. Ez da lan makala!!! Zeren eta zu Txomin, horixe baitzara (oraindik ere ezin dut «zinen» esan), Txomin, TXOMIN ZILUAGA ARRATE, oso osorik, etxean, kalean, lanean, Herri Batasuneko egoitzan, Parlamentuan, eguneroko militantzian eta historian geratuko denean, horixe... Txomin. Gure Txomin. Geure geure Txomin.

Mikelek diost, eta ezin naiz adosago egon, ihi baten moduan ikusten zaituela berak, junko baten moduan, esan dit. Junko baten moduan, flexiblea, haizeak jotzen duenean, mugitzen, makurtzen, berriro tente jartzen, bizi irauteko egin behar diren mugimenduak egiten dakiena. Baina erroak lurrean gogorki finkaturik dituena, lurrari, kasu honetan gure lur-herriari, estuki itsatsia.

Como un junco. Un junco flexible, en movimiento, pero, como todos los juncos, firmemente adherido a la tierra, a nuestra tierra, al pueblo, a las ideas del bien común, a la solidaridad, a la independencia y al socialismo, aquí y en todas las partes de la tierra.

Porque tú, Txomin, eres abertzale, sí, revolucionario, sí, pero, sobre todo, fundamentalmente, yo diría que lo que eres es, como diríamos para que cualquiera lo entienda, buena gente. Esa buena persona que tiene una sensibilidad humana única, esa buena persona con un alma infinita, que no quiere ni puede explotar al vecino, acallar al descontento, o negar sus derechos a ninguna persona o pueblo. Esa buena persona que, por el contrario, se solidariza (esa inmensa solidaridad tuya, Txomin) con el explotado, debate hasta el agotamiento con el disconforme y lucha, coco a codo con el pueblo, por los derechos de todos y todas.

Y todo ello, Txomin, sin perder la alegría, la tuya, y la nuestra al conocerte, al verte, ya para siempre, con esa preciosa, preciosísima sonrisa mariachi y juguetona. Ya la añoro.

«Zu zara itsaso zabala» genion, orain 28 urte ja, Santi, gure aita eta zure bihotzeko lagun-kamarada, orduko, gaurko eta betiko Herriaren etsaiek bortizki eraman zigutenean. Beno, ba nik badatik, bihar-etzi, zeure errautsak bertara botatzen ditugunean, itsaso hori are zabalagoa izango dela, zu bertan zarenean, geure geurea den itsaso hau, Kantauri itsasoa, sekula baino zabalagoa izango dela, bertotik, geuretik, mundo osora zabalduko dela, munduko herri guztiei, geure, zeure, elkartasuna eramanez.

Nos quedamos huérfanas, pero nos dejas un legado de lucha y una herencia de solidaridad y buen hacer que nos hará cambiar la historia.

Ohore bat izan da neuretzat zu ezagutzea, zurekin bizi izatea, eta azken momentu honetan zurekin eta zutaz mintzatzeko, kideek eman didaten aukera hau. Ohore zoragarria.

Quiero despedirme mandándole un recado a ese gran amigo tuyo, nuestro y a todos y todas las militantes que comparten con él las mazmorras del estado. Mira, Arnaldo, hasta en estos durísimos momentos, porque a ti te gusta y porque a él le encantaría: ¡¡¡sonreímos!!!

Eskerrik asko, Txomin, zure bizitza duin eta oparoagatik. Agur eta ohore betirako. Amorez, amorez, amorez...

(*) Hau da Edurne Brouardek Txomin Ziluagari eginiko agur ekitaldian irakurritako testua.

Imprimatu 
Gehitu artikuloa: Delicious Zabaldu
Igo