Urteak dira ikasle garaiak atzean utzi nituela. Azterketen atarian, ikasleen kirioei erreparatuz gero pozten naizen arren, ikasle izatea faltan botatzen dut sarritan, maizegi akaso.

Nostalgia horrek eta egungo ikasle belanauldiak babesteko nahiak Ikasle Egunera gidatzen nau azaroro. Aurtengoan ere hala izan da, eta Guardia Zibilaren trabak gaindituta, Amurrion egin genuen topo larunbatean atzoko eta gaurko ikasleek.

Unibertsitate garaiak izan genituen gau osoan zehar hizpide, bizitako greba orokorrak, LOUaren kontra egindako borroka eguna, itxialdiak.... Gure bilobei ere kontatuko dizkiegun istorioak seguruena. Klasera gutxi joandakoak gara, baina gelak, eskolak eta fakultateak bizitasunez betetzeko ahalmena genuen. Bizitasuna eta ilusioa baita ikasle antolatuek soberan dutena. Kutsatzen den bizitasuna. Lapurtu nahi duten ilusioa.

Garai eta toki desberdinetan dinamikoa eta eraldatzailea izan den kolektiboa da ikasleria. Euskal Herrian ere halakoxea izan da. Ikasleak irakasle bilakatu gara sarritan pedagogia forma berritzaileak eskoletara eramateko; irudimena beti lagun, gure herria mapetan ager dadin lan egin dugu negu gorrian eta uda beroan, eta jaiegun arrotzei intsumisioaren bidez aurre egiten aitzindariak izan ginen.

Negozio grinaren gainetik, hezkuntza oinarrizko eskubidea dela tinko defendatu du ikasle mugimenduak, herritik eta herriarentzako hezkuntzan sinistuz eta hura eraikiz. Irentsi nahi gaituen mundu karratu eta grisa koloreztatzen saiatu da etengabe, eta horregatik egon da beti zuzendari eta dekanoen jomugan, baita orain Rubalcabaren dianan ere. Ikoitz Arrese IAko eledunaren, euskal gazteen aurkako azken sarekadan atxilotuaren hutsunea nabaria izan zen Ikasle Egunean, eta bera bezala gatibu diren ikasle eta abertzaleena ere bai.

Harrotasunez begiratzen dugu, ordea, atzera. Kolektibo horren historiaren zati txiki bat idatzi izanak harrotzen gaituelako. Ikasle mugimenduaren parte izateak arrastoa uzten du pertsonengan ere, ez baikinateke garena izango IAko eskolatik igaro ez bagina.