Korrikak Andoain eta Baiona lotuko ditu, eta euskara ikasleak omendu
Korrika 18 heldu den martxoaren 14an hasiko da Andoaingo Martin Ugalde Kultur Parkean, eta hamaika egun geroago bukatu, martxoaren 24an, Baionan. «Eman euskara elkarri» mezua zabalduko du, «euskarak euskal herritarrok elkarrekin bizitzeko hizkuntza izan behar duelako. Elkarri hitz egiteko hizkuntza. Elkar entzuteko eta ulertzeko». Hain zuzen ere, horregatik, elkarbizitzarako aukerak sortzen ari direlako omenduko ditu euskara ikasleak.
Maider IANTZI |
Bilboko Unesco Etxea aukeratu zuten Korrika 18 aurkezteko, bertako idatzi eta agirietan, bertako lanean ikusten baitituzte beren mezuaren oinarri anitz. Bertan ikusten dute abiapuntua, sormen iturria. Eta toki sinboliko honetan, irudiak, hitzak eta hotsak batuz, azaldu zuten ekimena noiz eta non hasi eta bukatuko den, eta mezua, irudia eta omenduak zeintzuk izanen diren.
Horretarako elkartu ziren AEKren Artezkaritza Kontseiluko kideak -Arabatik Asier Amondo, Bizkaitik Iñaki Urkijo, Gipuzkoatik Oskar Elizburu, Ipar Euskal Herritik Jakes Bortairu eta Nafarroatik Helios del Santo-, Mertxe Mugika AEKren koordinatzaile nagusia eta Edurne Brouard Korrikaren arduraduna. Azken honek hartu zuen hitza eta «euskalakariek» eramanen duten mezuaren inguruan -«Eman euskara elkarri»- adierazi zuen denok dugula zeresana eta zeregina: «Dakienak ikasi nahi duenari irakatsi, ulertzen duenak hitz egiten duenari erabiltzeko aukera eman, agintariek herritar orori ikasteko bideak erraztu...». Euskara denona dela eta denontzat behar duela eta kohesiorako lehengaia eta tresna dela erran zuen.
Hizkuntza bizia baina ahula
AEK-ko kideek hizkuntza eta kultura bizien arteko bizikidetza aldarrikatzen dute, eta munduarentzat defendatzen duten kultur aniztasunak bertako aberastasunaren errespetuan eta sustapenean oinarritu behar duela deritzote. Horregatik saiatzen dira euskararen irakaskuntzan eta erabileran oinarritutako elkarbizitza lortzen.
Euskara UNESCOren hizkuntza gutxituen atlasean dago. «Hizkuntza bizia da, baina ahula da bere egoera, eta oso kezkagarria lurralde batzuetan», nabarmendu zuten. Eta hori erratearekin batera deialdia egin zieten bai botere publikoei bai norbanako eta erakundeei. Lehenengoei euskara babesteko eta bultzatzeko neurriak hartzeko; bigarrenei, ikasi eta erabiltzeko, eta bere aldeko testuinguru soziopolitikoa sortzeko.
Horretan dabiltza, bertzeak bertze, euskalduntzen eta alfabetatzen ari diren milaka eta milaka lagunak, eta horiek omendu nahi dituzte hemezortzigarren edizio honetan: «Lanetik irtendakoan euskara ikastera doazen Aitor eta Nerea, bilobak eskolan utzi eta gero euskaltegira doazen Karmen eta Jose, euskara ikasten hasi den Yasmin, mintzalagun talde batean dagoen Felipe, barnetegira doan Ximun, Gau Eskolan ari den Elisabete, Osvaldo, Ane...». «Euskalakari» izateko ahalegin horrekin hizkuntza honetan bizi ahal izatea ahalbidetzen eta, hortaz, elkarbizitzarako aukerak sortzen ari direla azpimarratu zuten Korrikaren antolatzaileek.
Amaitzeko, bi urtero Euskal Herri osoa lasterka jartzeko ahalmena duela erakusten duen ekimenaz gehiago jakiteko eta informazio guztia eta eguneratua aurkitzeko sare sozialak eta Korrika.org webgunea jada martxan daudela jakinarazi zuten. Bertan, bertze gauza anitzen artean, nahi duenak nola parte har dezakeen azaltzen dute.
El presidente de Unesco Etxea, Ruper Ormaza, mostró su alegría por la petición que le hizo AEK para celebrar la presentación de Korrika en su sede, ya que está muy satisfecho con el trabajo en común y la alianza entre ambas organizaciones y comparten muchos valores: en favor del euskara, de la diversidad lingüística, de la dignidad y la libertad de personas y pueblos, de la cultura y de la paz.
«AEK ha hecho un largo recorrido, y para bien, con un compromiso total, y cada vez de forma más amplia... Subrayaría su eficacia, al movilizar a las personas, al pueblo, con mucha responsabilidad, al hacer que la apuesta en favor del euskara sea de todos e impulsar la participación, al `correr' sin cesar durante años...». Indicó que Unesco tampoco ha dejado de realizar su trabajo de investigación. Ha reflexionado sobre deseos e ideas, el suyo es un compromiso a nivel mundial, porque «el reto de todas las lenguas es el mismo: en pro de la libertad, de todas las culturas, y de la dignidad de personas y pueblos».
Ruper Ormaza explicó el sentido y deseo de todo este trabajo con una cita del que fuera director general de Unesco, Federico Mayor Zaragoza: «No es en recintos amurallados, cerrados, aislados -y, menos, defendidos por la intransigencia, la fuerza, la violencia- en donde se expanden las culturas (y su esencia, que es la lengua), sino en la interacción fructífera con otras culturas y otras lenguas; no es en el repliegue, sino en la apertura; no es en la soledad, sino en el encuentro. Abrir las ventanas de par en par no es solo para ver mejor hacia afuera, es también para ser vistos mejor». M. I.
