GaraAzkenak - Paperezkoa - English Edition  |  Le Journal
EUS | ES | FR | ENG
 » PAPEREZKOA
  -Aurkibidea
  - EuskalHerria
- Jendartea
- Ekonomia
- Iritzia
- Mundua
- Kultura
- Kirolak
 » AZKENORDUA
 » ENGLISH EDITION
 » DOSIERRAK
 » DOKUMENTUAK
 » IRUDITAN
 » HEMEROTEKA
 » Produktuak
Gara > Idatzia > Iritzia > Gutunak 2006-12-20
Aventura park y euskara

El domingo por la mañana tuvimos una celebración en el local Aventura Park de Mutilva con la clase de mi hija pequeña (tres años). Estudia en la Ikastola San Fermin.

Todo bien hasta la hora de la animación con música, karaoke o como quieran llamarlo.

Estábamos 23 niños y niñas, más hermanos y hermanas, más padres y madres (un número conside- rable). De animador estaba Oscar (no sé su apellido ni si está siempre él). Le pedimos música en euskera para niños, como es lógico; nos responde que no tenían; sin problema, un padre muy amablemente, le deja un CD de música en euskera para niños. El señor Oscar no lo ponía. Después de la insistencia de varios padres, al final y con muy mala cara, se ha dignado a poner tres medias piezas, pero más en un tono ambiente que en el tono normal en que estaba poniendo el resto. A todo esto le ha dicho a un padre que no ponía la música porque no le gustaba a todo el mundo.

Me gustaría decirle al señor Oscar y a la directiva de dicho local que: la mitad de la gente que estábamos allí eramos de la ikastola (o casi la mitad); yo, como todos los que estábamos, hemos pagado lo estipulado, por lo tanto creo que se nos debería tener en cuenta; hemos pedido música en euskara (nada extraño) porque nuestros hijos estudian en esa lengua y les gusta, es cuestión de cultura, no de política, son niños y por el hecho de que a usted, señor Oscar, le moleste a ellos no; existe un alto porcentaje de padre y madres que han elegido el modelo D para sus hijos y les gusta que se les respete.

A mí Mª Isabel me horroriza, y si yo estaba allí ¿por qué la ha puesto?, en ese momento yo entraba dentro del grupo del que usted ha dicho «no gustaba a todo el mundo» y, por supuesto, me ha dado igual. ¿Si hubiésemos sido ingleses y le hubiéramos pedido música en inglés, se habría molestado como lo hizo el domingo?

Firmo esta carta en mi nombre, pero creo que todos los que allí estábamos no salimos muy contentos precisamente.

Gracias por su amabilidad, atención y buen ambiente. (El pasado domingo brillaron por su ausencia).

Idoia Kintana López de Goikoetxea



Hernaniko kontrakantxa gaztetxea abian
«Herri bat gaztetxe bat» leloaren aldeko borrokan, Hernaniko gazte batzuek pasa den abenduaren 16an pauso berri bati ekin zioten, bi urte baino gehiago geldirik daraman udal jangela okupatuz. Atsegindegiko arkupean ehun lagunetik gora bildu ziren okupazioa prestatzeko. Okupatu ondoren, herri batzarra egin eta jarraian egun guztian zehar Kontrakatxa gaztetxean hainbat ekimen antolatu ziren.

Uztailean Gaztetxe Martxa Hernanitik pasatzen zela-eta herriko gazteek euren eskuekin literalki eraikitako Gazte Txabola Udalak behera bota zuen, inongo argibiderik eman gabe. Jendearen ilusioei esker hernaniarrontzako hain enblematikoa den «Paradorreko» gaztetxe zaharraren lur soroan sortu zen espazio liberatu hura. Lan horretan hainbat ekimen bultzatu genituen: bizikleta martxak, mendi irteerak, koadrilen arteko bertso bazkariak, manifak... Gazteen aldarrikapen oihuak zabaltzeko asmo argiarekin, gainera. Udalak egindakoa gure borrokaren jarraipenaren hasiera bezala definitu genuen.

Horregatik inoiz baino beharrezkoagoa ikusi genuen gaztetxe berri baten sorrera eta aldarrikapena. Gaur egungo gazteek bizi dugun testuingurua benetan iluna delako: etxebizitza eskubidea negozio bilakatu da, lan baldintzak inoiz baino eskasagoak dira eta indar polizialek instituzioek ezarritako ordena inposatzen digute.

Lan horretan tresna bikaina iruditzen zaigu gaztetxea: gune fisiko bat gazteak eta ez hain gazteak ba- tuko gaituena esparru libre bat sortzeko autogestioan eta burujabetzan. Gure antolaketak eta burutapenek instituzioei egonezina sortzen dietela badakigu eta hori baliatu behar dugu. Guk badugu alternatibarik, guk badugu bestelako gizarte bat eraikitzeko eredurik, eta hori jarri nahi dugu abian, gaztetxetik hasita mundura.

Iker Blas, Alaia Esnaola, Ekhi Santxez, Ane Lujanbio - Hernaniko Gazte Asanbladaren izenean



Me niego a olvidar
Me niego a olvidar todo por lo que lucharon aquellos jóvenes idealistas, que querían cambiar el mundo; me niego a olvidar quiénes fueron los culpables de aquella guerra, me niego a olvidar los cuarenta años de dictadura, me niego a olvidar aquella farsa a la que llamaron transición modélica, que fue más un pacto de silencio, me niego a olvidar a los muertos que están en las cunetas, me niego a olvidar a los fusilados, me niego a olvidar a los que el caudillo entregó a Hitler, me niego a olvidar a todos aquellos maestros de la república, me niego a olvidar que el sucesor del generalísimo vive en la Zarzuela, me niego a olvidar que juró sus leyes y prometió cumplirlas, me niego a olvidar lo que el pueblo eligió aquel lejano 14 de abril, me niego a olvidar...

J. Karlos Malabe



Drogak eta borroka
Tristuraz irakurri dut Beñat Hach-en hilaren 17ko artikulua, uste nuelako holako iritziak iraganeko gauza zirela. Hiru iruzkin egin nahiko nizkioke.

1) Mendira, jaietara, zinemara... joaten garenean, zer egiten dugu? Ondo pasatu, ala «errealitatetik ihes egin»? Ba bi gauzak batera, ziur asko. Eta? Demagun larunbata dela eta, goizeko asanblada eta arratsaldeko manifa ondoren, auzoko jaietara joaten naizela. Han Ikasle Abertzaleak txosnan kalimotxo katxia eskatzen dut. Primeran: momentuz, gazte konprometitua naiz. Baina... tira, alkoholak oso azkar mozkortzen nau. Speed marra bat hartuta askoz hobeto pasatuko nuke gaua, txosnetan dantzatzen, jendearekin hitz egiten... Ze demontre, hobeto pasatzen, eta kitto. Eta? Kalimotxo bai, baina speed ez? Nik ez dut inoiz hachis-a hartzen, txarto egiten didalako. Speed, aldiz, orain dela 20 urte inguru kontsumitzen dut. Eta hori egiteko erabakia nik neuk hartzen dut: ez dut asanblada batean kontsultatu, ni naiz gustoko dudana edo ez hobeto dakiena. «Indibidualista» naiz horrengatik? Tira, motel... Bide batez, ez dakit speed marra baten atzean Coca-cola botila baten atzean dagoen mafia bera dagoen ala ez; baina kontsumitzaile naizen heinean, gustatuko litzaidake osasun eta kalitate gutxiengo kontrol ba- tzuk pasatzea; eta hori legalizazioaren bitartez lor daiteke, uste.

2) 35 urte dauzkat; 20 urte daramatzat giza mugimenduetan lanean. Denbora horretan lagun asko «desmobilizatu» dira. Gehienek ez zuten droga ilegala hartzen, baina «mobidetatik» desagertzen hasi ziren: lana zela eta, bikotekidea aurkitu zutelako, seme-alabak eduki zituztenean... Batzuk mendian edo zineman besterik ez ditut aurkitzen. Esango al zenuke zuk lanak, bikotekideak, familiak, mendiak, zinemak... «desmobilizatzen» dutela? Fijo ezetz. Utzidazu aholku bat ematen: ez ezazu beti konpromiso falta horren errua gure ingurutik kanpo bilatu. Gure herriko jende gehienak ez ditu droga ilegalak hartzen, eta, halere, ez da asko mugitzen. Asko borrokatzen gara eta «drogak» ­legalak edo ilegalak­ kontsumitzen ditugu. Nire eskarmentuz, batak ez du bestea kentzen.

Azkena: drogen inguruan, arazo larriena menpekotasunean erortzeko arriskua da, zeren eta menpekotasun guztiak ­drogek eta beste eragileek sortutakoak­ txarrak baitira. Baina zuk «menpekotasun» hitza ez duzu behin ere aipatzen. Deigarria, ezta?

Iñaki Carro Iturregi - Bilbo


 
Inprimatu
...Albiste gehiago
Ekonomia
UAGA denuncia el «menosprecio» de la Diputación
Euskal Herria
Del Burgo, paladin de Nafarroa
Mundua
Haniyeh denuncia las maniobras de EEUU contra el Gobierno unitario
Kultura
Un pórtico rojo para el Puente de la Salve
Kirolak
Un buen punto para cerrar un mal año
Euskal Herria
La Justicia española quiere acallar también el apoyo social al proceso
  CopyrightGara | Kontaktua | Norgara | Publizitatea |  rss