Patxiku in memoriam
Patxiku joan zaigu. Naparra, desagertutako euskal iheslari politikoaren aita zena zendu da eta tristeziaz hartu gaitu haren heriotzak. Estatu terrorismoaren salaketan etenga- bekoan eman ditu bereak eta bi, bere familia osoa lagun izan duela. Semea erditik kendu baitzioten, desagerrarazi eta, gainera, horretaz ahaztu zedin nahi izan zuten. Eta, hark Euskal Herri osoak ederki dakien bezala, bere semearekin zer egin zuten eta non dagoen jakin nahi zuela eta aurre egin zien bi estatuei.
Hark, beste familia askok bezala, herri honen historian askatasunaren aldeko borrokan jardun dutenen aurkako espainiar zein frantziar estatuen jazarpena bere haragian bizi izan zuelarik, borrokatu behar izan zuen, halabeharrez, bere semea desagertu zen une beretik, xinaurria mamutzarraren aurka, baina gogotik ekin zion. Urteak pasa badira ere, lan horretan zendu da Patxiku. Askorik jakin gabe, baina beti tinko, borrokan bere semearen oroimena herri honen historian presente egon zedin. Azken omenaldian, gogoan dugu, gaixorik baina han zen, tinko eta apal, baina gauzak garbi.
Patxikuk argi zuen nor den nor herri honetan, eta ziur asko barre egingo zuen indarkeriaren inguruko diskurtso hipokritak entzuten zituen aldioro. Euskal herritar askok eta askok barre egiten dugun moduan zenbaitzuk indarkeriaren inguruan egiten dituzten irakurketak entzuten ditugun aldioro.
Borrokatzea merezi du eta guk zure indarrarekin eta babesarekin horretan jarraitu nahi dugu, Euskal Herria dugu irabazteko. Mila esker, Patxiku.
Joxe Manuel Oiarzabal - Pasaia
Azpeitiko Osakidetza eta euskara
Atzoko GARA egunkarian argitaratu zen Azpeitiko EHE taldeko kide Ioritz Aizpuruk igorritako gutunak esandakoari zerbait argitu nahi genioke.
Aipatu gutunean, bidean dagoen Osakidetzaren EPEn Azpeitiko zentroko «bost lanpostuetatik batean bakarrik jakin beharko da euskaraz» azaldu du. Argitaratu den informazioaren arabera, baieztapen hori erabat ezeztatu baino ezin da egin; herriko zentroan bost lanpostu sartu dira aurtengo deialdian, egia da (hiru mediku, odontologo bat eta administrari-laguntzaile bat). Bost haietatik, ordea, lauk badute hizkuntz eskakizuneko derrigortasun data gainditua, hots, euskaraz jakitea (bigarren hizkuntza eskakizuna egiaztatua, hain zuzen ere) ezinbesteko baldintza da lanpostu horretan jardun ahal izateko.
Osakidetzak burutzen diharduen ahalegina nahikoa ez baderitzo ere, benetako datuak aitortu beharko ditugu.
Jose Andres Blasco - Osakidetzako Giza Baliabideetako zuzendaria
La paz no puede esperar
La política vasca es un maldito bodegón. Entre la mesa de diálogo multipartito y el marco jurídico en cuestión, asistimos atónitos al desencuentro permanente entre partidos políticos. La imagen de un frutero de cartón piedra donde el tiempo se detiene frente a la persistente realidad de un sueño prohibido. La paz tiene poderosos enemigos aquí y en otras partes del mundo. La guerra es un negocio en Colombia, en el Sahara y en Irak. La paz en Euskal Herria no puede esperar. La sociedad vasca tiene la última palabra y ningún partido la debería retrasar. Hablemos de territorialidad, del sujeto de consulta y del respeto hacia su voluntad. La paz no tiene precio político, pero la política puede ayudar. La paz es el marco de convivencia elegido por un pueblo que desea vivir en libertad.
Bruno B. Txapartegi - Elorrio
|