Egin zezakeen bakarra egin du «Egunkaria» auziko fiskalak
Miguel Angel Carballo Auzitegi espainoleko fiskalak “Egunkaria”ren kontrako auzia artxibatzeko eskatu du. Atzo plazaratu zuten auziaren kalifikazio txostena. Bertan, Carballok adierazten du “Egunkaria”ren eta zazpi auzipetuen kontrako frogak «oso ahulak» direla. Auzitegi espainoleko fiskalak uste du ezin dela frogatu “Egunkaria”k ETArekin lotura zuenik. Hiru urte baino gehiago behar izan du fiskalak auzi horren hasiera bortitzaz geroztik euskal gizartearen eragile gehien-gehienek esandakoa baieztatzeko, hots, Guardia Zibilak Juan del Olmo Auzitegi espainoleko epailearen aginduz abiatutako operazioak ez zuela inolako oinarri juridikorik; zigor politikoan oinarritutako ekintza polizia-judiziala zela, alegia. Orain, legeek diotenari begiratuta egin zezakeen bakarra egin du fiskalak. Berandu aplikatzen den justizia bidegabekeria dela esan ohi da. “Egunkaria” auzia horren adibide argia dugu. Fiskalaren eskakizunaren on- dorioz, agian ez da epaiketarik egongo; auzia bertan behera geldi daiteke; auzipetuak kargu guztietatik libre geldi daitezke..., baina kaltea egina dago. Eta badira nekez gaindi daitezkeen kalteak. 2003ko otsailaren 20an, esate baterako, euskaraz argitaratzen zen egunkari bakarra itxi zuten; hamar lagun atxilotu zituzten eta haietako hainbatek torturatuak izan zirela salatu zuten. Batzuek kartzelan eman zituzten hainbat hilabete, eta berme handiak ordaindu behar izan zituzten kalera irteteko. Carballoren argudioek arrazoia ematen diete auzipetuei. Ez da gutxi. Baina haientzat eta “Egunkaria”rentzat, jada, ez da justiziarik izango. -
La memoria debe sobreponerse al miedo
Como se observó ayer en Gasteiz y en Madrid, hay iniciativas políticas que parten del error de querer conjugar los derechos de las víctimas de la dictadura con «los valores de la transición». Esos valores han permitido que quienes arroparon a Franco hasta su funeral, como el propio Juan Carlos de Borbón, hayan transitado cómodamente sobre la memoria de las víctimas durante treinta años. Son propuestas que no superan el miedo a la libertad que extendió la dictadura. Ylas víctimas piden justicia, no discursos. -
La desaparición de Bélgica y la «guerra de los mundos»
Portadas en la prensa escrita y digital, animados blogs, bombardeo telefónico... si el objetivo de la televisión pública belga era provocar una reacción social con su versión de la «guerra de los mundos» lo ha logrado. La prensa valona ha sido más indulgente con la proclamación virtual de la independencia de Flandria., pero los medios flamencos acusan a la RTBF de querer asustar a la ciudadanía sobre el fin de Bélgica a unos meses de las negociaciones para la transferencia de nuevos poderes a Flandria. -
|
