Sevillako Zemos98 jaialdiak, «musika industriak kantu herrikoiekin egiten duen erabilera komertzialaren inguruan hausnarketa egin du», irakurri genuen orain hilabete batzuk, «`La Macarena' kantu herrikoia» ardatz hartuta. Ez beldurtu lagunok, kontua bitxia da, eta hausnarketa interesgarri batek abiatzen du. Beraz, aurreiritziak alde batera utzi eta... erantzun: «¿Es posible versionar música que es de por sí odiosa?».

Goazen harira. Pedro G. Romerok dioenez, `Macarena' haur-melodia bat da jatorriz, AEBetako Marineen martxa militar batetik eratorria -Rota eta Moron-go baseetan jasoa-. Gero «Trabajando en las minas del pan duro» bihurtu zuen Organización Juvenil Españolak, Los Del Rio taldeak negozio ikaragarria egin zuen arte, batez ere erritmoari lotutako dantzatxoagatik.

Ordurako, doinu herrikoia bere egina zuen taldeak, eta epaiketak ere izan zituen jabetza erabakitze aldera. Kontuan hartu kantua makina bat hizkuntzatan kantatu eta dantzatu zela. 4.700 bertsio omen ditu eta, SGAEk dioenez, 110 milioirekin historiako salduena da, egin kontu! Gauzak horrela, Zemos98 jaialdiari -copyright eta Sinde Legeari buruzko eztabaidetan murgilduak- doinu herrikoiaren bidegabeko jabetzeak zerbait egin beharra eragin eta «Macarenak»-k joan-etorriko bidea egin zezan, jaialdian izandako makina bat talderi perbertsioaren bertsioak egitea proposatu zien, herriari jabetza bueltatzeko.

«Re-bertsioak» batu eta «Macarena: Versiones Domésticas desde el Procomún» diskoa kaleratu zuen gero Producciones Doradasek. Tartean da «Makarrena» ere, Mursegok emana: www.13festival.zemos98.org/Versiones-Domesticas.