Fermín está muerto. Un número más en la estadística, en la lista de accidentes laborables mortales. Una vida truncada, una familia y amigos destrozados. Y, ¿por qué? ¿Por empresas que no ponen los medios necesarios para que estas cosas no pasen? ¿Que por evitar invertir cuatro duros, ponen en peligro a sus obreros? ¿Por trabajadores que no saben o no se atreven a decir que NO a trabajar en situaciones de riesgo? ¿Hasta cuándo durará esta danza?

Sólo pedimos un momento de reflexión, a empresarios, directivos y obreros. Que la empresa no trate a los trabajadores como un número más en el balance económico, que vean en ellos a la persona que son, a sus familias y amigos, que lo barato sale al final caro, que es inaceptable aumentar la productividad a costa de poner en riesgo la vida de los trabajadores; que el obrero verdaderamente valiente es aquel que se niega a trabajar en situaciones que ponen en riesgo su vida, no el que cumple lo que le mandan sin rechistar. Quizás es pedir demasiado, pero lo pedimos.

No podemos evitar pensar cómo pasó. Nos dicen que murió prácticamente en el acto, que no sufrió. Nos produce hondo dolor pensar en esos segundos que pasaron entre que la correa atrapa la ropa de su brazo y lo empuja inexorablemente a los rodillos, sin escape posible, y éstos lo quiebran, lo destrozan y matan. Ese último instante de angustia infinita que pasó por su mente. Ya sólo nos queda llorar su pérdida, y la esperanza de que su muerte no haya sido en vano, que sus compañeros se beneficien de unas mejoras en las condiciones de seguridad que eviten que accidentes como éste vuelvan a pasar, que aprendan a decir que NO.

Agur Fermín. Hasta siempre.

Nekane Martínez - En nombre de la familia de Fermín Martínez

Oztopo guztien gainetik, orain herria, orain bakea
Anoetako proposamena kaleratu zenetik, gatazka gainditzeko prozesua eraikitzea lan luzea, neketsua eta oztopoz beterikoa izango zela aurreikusten genuen eta proze- sua bera hasi baino lehen horrela izango dela ikusten ari gara. Azken bi asteetan gure herrian dispertsioak eraildako bi preso politikoen hilketa; beraiei agurra eta dolumina agertzeko edozein ekitaldi bortizki oztopatzeaŠ eta aste honetan ezker abertzaleko sei kide, hauen artean, Herria Aurrera plataformaren izenean Bilboko hautetsi Aranta Zulueta, Madrilera deklaratzera deituak izan dira.

Horrelako gertakarien aurrean oso zaila egiten da bidea modu argian ikustea, baina justu hori da PPk eta PSOEk, arduradun nagusi bezala, daukaten helburua, ezker abertzaleak ez ezik euskal gizarteak ere aldaketa politiko eta eskenatoki berri bat margotzeko duen borondate garbia estaltzea, eta horrela bere bidetik aldendu.

Argi dago gatazka konponduko duen prozesuari begira itxaropena ez dagoela ez Zapatero ez Chirac, hau da, ez Estatu espaniar ez frantziarraren borondatean. Gure itxaropena, aldiz, euskal eragileen arteko konpromisoari begira dago eta honen adierazgarri ezin hobea da Oinarrizko Hitzarmen Demokratikoa sinatzerakoan hamarnaka eragilek egin duten urrats sendoa gatazkaren muinari heltzeko. Bat egiten dugu hainbat euskal eragilek egindako adierazpenarekin, hots, Euskal Herriak abian jarri nahi duen konponbide demokratikoaren aurkako erasoei eman diezaiekegun erantzunik onena gure lan politikoari bultzada ematea dela.

Arantza Zuluetari eta gainontzeko kideei gure besarkadarik beroena helarazi nahi diegu eta aurrera egiteko dugun konpromisoa berretsi.

Arantza Urkaregi eta Zuriñe Zorrozua - Herria Aurrera plataformaren izenean

Itoitz: ¿seguro que es seguro?
La ministra de Medio Ambiente Cristina Narbona en vista de los informes redactados por los colegios de Ingenieros y Geólogos parece ser que ha ordenado la realización de nuevos estudios de hidrogeología de la ladera izquierda del pantano de Itoitz y sobre la sismicidad de la zona. Ade- más ha propuesto la colocación de más aparatos de medición y más modernos en las zonas «problemáticas», al mismo tiempo que ha mandado ralentizar las operaciones de llenado y vaciado del pantano, hasta tal punto que se retrasará más de 6 años la puesta en marcha del proyecto.

¿A qué vienen todas estas medidas cuando nos quieren hacer creer que es un pantano del todo seguro? ¿No es más cierto que ante la posibilidad de una catástrofe quieren extremar precauciones y ganar tiempo?

Está claro que ralentizar el ritmo de la puesta en carga del pantano no hace sino falsear el carácter de dicha prueba y con ello aumentar la peligrosidad potencial del pantano si es que entra alguna vez en funcionamiento con las dimensiones previstas. Eso es como si para probar la re- sistencia de un puente el ingeniero responsable disminuyera el peso de los camiones en los ensayos de puesta en carga. Es evidente que pasará con menos dificultad las pruebas de resistencia pero también es más fácil que se hunda cuando entre en normal funcionamiento. ¿A que están jugando? ¿Nos tratan de idiotas o qué?

Que vacíen el pantano de una vez, juzguen a los responsables como en Yesa y dejen de saquear las arcas de Navarra en la construcción del corrupto canal, una obra que será el hazmerreír del mundo cuando llegue seco a la Ribera.

¡Ah! se me olvidaba lo más importante: Que le apliquen al proyecto la ley «antiterremotista», ya que el primer afectado será el cuartel de la Guardia Civil situado a pie de presa.

Javier Tirapu - Solidarios con Itoitz (Iruñea)

Arau subsidiarioak eta euskara Oiartzunen
Arau Subsidiarioak berraztertzeko dokumentuetan euskarak jasotako tratamendua ez da gai berria. Bere garaian, zenbait taldek alegazioak aurkeztu zituzten dokumentua euskaraz aurkeztu ez zelako, baina ordurako hilabete eta erdi zeraman herritarren eskura hizkuntza horretan.

Xehetasun hori alde batera utziz, Aitzol Pérezek erabat okerrak diren baieztapenak egiten ditu bere gutunean. Arau Subsidiarioen aurrerapena jasotzen duen CDa euskaraz nahiz gaztelaniaz dago eskuragarri, udaleko web orrian ere jasotzen den bezalaxe.

Eta ez da egia, bestalde, euskarazko testua garaiz ez egonagatik alegazioak aurkeztu zituztenei gaztelaniaz erantzun zaiela. Izan ere ale- gazioen erantzunak, guztienak, ez dira oraindik udaletxetik atera. Beste kontu bat Arauen erredakzio taldeak bere funtzionamendu propiorako erabilitako gaztelaniazko dokumentu batera sarbidea eduki izana da. Udalak alegazio bakoitzaren erantzunak bidaltzen dituenean, euskaraz eta gaztelaniaz bidaliko ditu noski.

Era askotakoak izan dira Oiartzungo Udalak azken asteotan euskararen inguruan jaso dituen erasoak eta argi dago, okerrak izateaz gain, helburu alderdikariekin erabili nahi dutela euskararen gaia. Hau ez da estrategia berria, euskaltzaleok mota honetako ekintzetara ohituta gaude.

Bada Oiartzun hobetu bat ikustea jasan ezin duenik; solidarioagoa eta parte-hartzea gehiago bultzatuko duen herri bat, gazteentzako etxebizitza gehiago dituena, hiri-ingurune eta ingurumen hobetu bat eskain- tzen duena eta zirrikitu txikiena bilatzen dute gauzak hobeto egin daitezkeela frogatzen ari den udal gobernuari erasotzeko. Eta dirudienez, kudeaketa honi kontra egiteko argumenturik ez dutenez, euskara erabiltzen dute arma modura.

Jagoba Larburu - Oiartzungo Udaleko Kultura eta Euskara zinegotzia

Estatu zapaltzailearen ikur anakronikoak
Gipuzkoako Bazkundeak gaur egoitza berri bat inauguratuko du. Horretarako gonbidatu «bereziak» izango dituzte. Izan ere, bihar inauguratzeko ekitaldi ofizialera Juan Jose Ibarretxe EAEko lehendakariarekin batera, Felipe Borbon eta Letizia Ortiz Espainiako printze-printzesak etorriko dira. Gure ustez, Borbon eta Ortiz gonbidatuz, Euskal Herriaren eskubideak zapaltzen dituen Estatu espainolaren sinbologiaren ikur anakronikoenetariko bati babesa ematea besterik ez da.

Horrelako jarrera salagarria da, batez ere, une gogor hauetan. Konponbide demokratikorako proposamenen aurrean estatuek errepresio handiagoarekin erantzuten dutenean. Euskal herritarrak Audientzia Nazionalera deklaratzera joan behar direnean. Euskal preso politikoekiko presioa handitzea erabaki dutenean. Guk azpimarratu nahi dugu Estatu espainolaren ikur bat Donostiara etorriko dela eta bere diskurtsoan, tamalez, Euskal Herriari dagozkion eskubideen aitorpenak ez duela lekurik izango. Beraz, ez dira ongietorriak.

Bestalde, ekitaldi ofizialean Juan José Ibarretxerekin batera, dozenaka enpresaburuk parte hartuko dutela. Alegia, zerbitzu publikoak pribatizatzen dituen gobernuburua eta hainbat kasutan pribatizazio ho- riei esker aberasten direnak. Zerga politika egunetik egunera atzerakoiagoa, (zerga zuzenak jaitsiz eta zeharkakoak igoz) aplikatzen duena eta horretaz baliatzen direnak. Promotoreei eta inmobiliariei negozioa egiteko bidea irekitzen diena eta espekulazioei esker poltsikoak betetzen dutenak.

Gaur, diskurtsoetan, prekarietateaz, etxebizitza duinaz, lan segurtasunaz, soldata sozialazŠ eta beste aldarrikapenen aldeko azalpenik ez dugu entzungo. Eredu neoliberalaren aldeko kantu izango baita eta, gainera, «etxeko» eta atzerritik ­estatu zapaltzailearen ordezkariak izanik­ etorriko direnen ahotik. Geroxeago milioidun kotxez bazkaltzera joango dira eta zergadunok ordainduko dugu.

Ekitaldia egingo den une berean, «Justizia» jauregiaren aurrean kontzentrazio bat izango da. Salatu beharra dagoelako, hain zuzen, ordu berean, Audientzia Nazionaleko epaile baten aurrean euskal herritar batzuk deklaratzen egongo direla. Leporatzen dieten delitua? Konponbide demokratikoen alde lan egitea eta Euskal Herriaren hitza eta erabakia errespetatua izan dadila apustu zintzoa egitea. Guk kontzentrazio horrekin bat egiten dugu.

Josetxo Ibazeta - Baga Boga Donostialdeko herri ekimenaren izenean