Maiatzaren Lehena izanik milaka eta milaka langile karriketara atera ziren atzo, mundu zabalean beren eguna ospatzeko asmoz. Langileriaren borroka omentzeko balio du atzoko ospakizunak. Iraganak langileen bizi-baldintzak hobetzeko izandako hamaika borroka gordetzen dituela gogorazten du. Izan ere, Maiatzaren Lehenak etengabe berritzen den errealitateari erreparatu behar dio, egungo eraso, erronka, gabezia eta aukerak kontuan izan gabe nekez erantzun diezaiokeelako aurrean dugun garai berriari. Alde batetik, lan munduan aldaketa sakonak martxan direla ezin ukatu. Arloz arlo zirrikituak badira ere, lan merkatua antolatzeko era berriak langilearen balioa indartzera ez datoz. Alderantziz, lan harremanek inoiz baino balore gutxiago dute. Azken urteotan hitzarmenak baztertzeko eta tokian tokiko lan hitzarmenak sinatzeko joera areagotuz joan da. Ondorioz, langile askok euren eskubideak aldarrikatzeko berebiziko garrantzia duen tresna galdu dute, edo galtzeko arriskuan dira. Hitzarmenaren balioa gutxitzearekin batera, lan egiten dutenen artean desberdintasunak areagotzearekin jokatzen duen azpikontratazioak tokia irabazi du arlo publiko zein pribatuan. Banaketa horrek lan istripu kopurua lotsagabeki loditzeaz gain, zailtasun gehiago sortzen ditu lan harreman bidezkoak eta iraunkorrak sortzeko orduan. >>>

Aurreko editorialak
2006-05-01 - El mismo candado para Garoña
2006-04-30 - Nafarroa decide, también en Baigorri