Musika Hamabostaldia Segurara joango da gaur bere ezarpenaren 750. urteurrena ospatzeko. Ekitaldi nagusia Ainhoa Garmendia sopranoak eta Itziar Barredo pianistak Sorkundarren komentuan eskainiko duten errezitaldia izango da.
Glyndebournen eta Londreseko Proms-etan
Despinaren pertsonaia antzeztu duzu. Zein da agerraldi hauen garrantzia zure
ibilbidearentzat?
Oso esperientzia ona izan da, zentzu guztietan.
Antolakuntza aldetik, harrigarria. Exijentzia maila oso altua izan da. Pentsa,
talde handia ginen eta zazpi astez egon gara entseguetan. Gainera, jaialdia
egiten den tokia zoragarria da, naturaren erdian galduta dagoen paradisu txiki
bat. Glyndebournen abesteak onurak baino ez dizkit ekarri, ez bakarrik modu
honetan lan eginez asko ikasi dudalako, baizik eta antzezpen hauetatik kontratu
ugari jalgi direlako ere bai. Bultzada garrantzitsua izan da nire
ibilbidearentzat.
Despina «Cosí fan tutte»n bigarren mailako
pertsonaia den arren, ez da batere erraza, batez ere antzezpen aldetik, bere
nortasun parodikoa marraztea. Hala ere, zu eroso ibili zara beti antzezle
lanetan eta kritika askok antzerkirako daukazun gaitasun hori goretsi du. Nondik
datorkizu antzerkiarenganako zaletasun hori?
Nik uste dut nire aitarengandik jaso dudala.
Profesionalki ezer egin ez duen arren, bere izaeraren baitan dagoen zerbait da,
niri transmititu didana. Gogoratzen dut gaztetan zenbait antzerkitan parte
hartzeko aukera izan nuela, eskolarekin edota abesbatzarekin, eta izugarri ondo
pasatzen nuen beti. Asko gustatzen zait, eta niretzat operaren handitasun bat
musika antzerkiarekin nahasteko ematen didan aukera da, batez ere Mozarten
lanetan, ‘‘Cosí fan tutte’’ edo ‘‘Figaroren ezteiak’’ bezalako operetan,
abesturiko antzerkia behar da-eta. Opera egiten dudanean, ez zait batere
gustatzen lehenengo abesten ari naizela pentsatzea eta antzezpena kantuari
eransten diodan zerbait bezala ikustea. Kontrakoa, ni abesten duen aktore bat
naiz.
Gaur egun zaila da Pavarotti bezalako
abeslariak ikustea, alegia, kantuan oso onak direnak baina aktore lanetarako
balio ez dutenak. Bai, ordea, alderantzizko kasuak, abeslari zoragarriak ez
diren aktore bikainak. Opera teatroaren esparrurantz jotzen ari dela uste duzu?
Pavarotti bezalako opera abeslariak desagertu egin dira.
Guri, gazteoi, gero eta eskaera gehiago egiten dizkigute antzezpenaren aldetik.
Alde batetik normala da, egungo munduan alderdi bisuala garrantzi neurrigabea
duen aspektu bat delako ikuskizun guztietan, bai zineman, teatroan edota
telebistan. Gero eta eszena zuzendari gehiago antzerkiaren esparrutik
iritsitakoak dira, eta ondorioz exijentziak gero eta altuagoak dira.
Zer iruditzen zaizu joera hau?
Ni oso pozik nago. Antzerkitik etorritako eszena
zuzendari batekin topo egiten dudanean zoragarri sentitzen naiz eta haiek ere
nirekin oso gustura lan egiten dutela pentsatzen dut. Oso harreman ona izaten
dut ia beti; askotan esan didaten bezala, ni esponja bat bezalakoa naizelako.
Pertsonaia ikasita eramaten dut, baina modu neutro batean, hau da, eszena
zuzendariari nire pertsonaia bere ukitu pertsonalarekin moldatzeko aukera
eskaintzen diot. Beste abeslari batzuek oso zehaztuta eramaten dute pertsonaia
eta gero arazo larriak izaten dituzte eszena zuzendariekin. Nire jarrerak lana
egiteko orduan asko laguntzen die, baina egia da batzuetan problematikoa izaten
dela metodo hau zeren, zuzendaria ona ez baldin bada, nire emaitzak txarra
izateko arriskua du. Batzuetan kritikak jaso ditut pertsonaiak bideratu ditudan
moduarengatik, aspektu hau nire erantzukizuna ez dela ulertu gabe.
Operaren munduan sarri berealdiko
proposamenak aurkezten dituzte eszena zuzendariek. Mugarik ezarri al diozu zeure
buruari?
Ez zait inoiz ezer gogorrik egin beharra gertatu. Hala ere, buruan baditut muga batzuk ezarrita eta badakit muga horiek ez ditudala gaindituko.
Musika Hamabostaldiak antolatuta, gaur
beste alderdi bat erakutsi beharko duzu Segurako komentuan: errezital
abeslariarena. Zer eskaini behar diezu segurarrei?
Lehenengo zatian Mozarten ariak abestu behar ditut,
Mozarten urtea delako eta Musika Hamabostalditik hala eskatu didatelako.
Bigarren zatia euskal abesti herrikoiei zuzenduta egongo da, oso abesti
ezagunekin.