El 53,9% de los españoles no se fía del alto el fuego de ETA. Mientras prosigue la cacería contra la disidencia vasca, la mayoría lo observa con escepticismo, frente al 43% que lo ve con esperanza. La estadística no engaña: hay gente tan desconfiada que no saciará su odio y sed de venganza. Mientras unos verifican hasta la nausea, a los vascos nos toca seguir pagando fianzas millonarias ¿Hasta cuándo aguantaremos tanto cinismo y arrogancia?

Bruno B. Txapartegi - Elorrio

Athletic txartela, ¿ventajas?
El Banco Español de crédito, Banesto, presentó el pasado mes de marzo en un acuerdo alcanzado con el Athletic de Bilbao una tarjeta llena de ventajas. ¿Ventajas? A mí, ninguna. La pedí el 24 de marzo, me dieron la Visa Athletic Recarga el día 12 de abril, no me dejaba recargar, así me quedé toda la Semana Santa sin poder utilizarla. Vuelvo a la oficina y no saben cómo solucionarlo. Llamo al teléfono de informacion y me dicen que llame a la línea Banesto. Llamo y la única solución es hacer una nueva tarjeta y me la piden (me llegaría en diez días). Al paso de tres días de pedir la tarjeta me llega a mi banco un cargo de 30 euros de la tarjeta (para los socios como yo es gratis) me dicen que devuelva el cargo. Voy al de diez días a la oficina a recoger la tarjeta y me dicen que la tarjeta quedó retenida por devolver los treinta euros del cargo. Me piden otra, esta vez por correo certificado, me llegó la semana pasada. Intento una recarga y me dice: «No es posible realizar esta operación». Entro con la tarjeta para cambiar el pin y me retiene la tarjeta. Voy al día siguiente a la oficina y me dicen que esta tarjeta me la ha retenido desde la central por estar de baja. ¿Me están tomando el pelo? ¿Con esta gente firma acuerdos el Athletic? Al final he decidido que me den de baja y que no quiero saber más de este banco.

Gorka Agirre Unzurrunzaga

Nazio gisa aritzearen beharraz
«Gure planteamendua estrategikoa da: abertzaleen artean indar metaketa bat egin behar da, beharrezkoa dela konfrontazio demokratikoa edukitzeko Estatuarekin». Jose Elorrietaren hitzak dira eta egiatan aber- tzalea den orok hitzokin bat egiten duela uste dut.

Nazio Eztabaidagunea eta hortik sortu diren tresnak horretara etorri dira Euskal Herriko agertoki politikora: eztabaida pluralaren eta irekiaren bitartez abertzaleen arteko zoru komuna ezartzera; bloke horrek herri honentzat dituen lehentasunak markatzera; zilegiak diren interesak ukatu gabe, abertzaleen bilgune izatera datorren ekimen zabala da Eztabaidagunea. Eragile abertzale askok eman dioten babesa eta gainontzekoek ekimenarekiko erakutsi duten errespetua ibilbide honetan aurrera egiteko oinarri sendoa direla uste dugu.

Ekimen horrek badu balio erantsirik: demokrazia formalaren oinarri minimoak ere auzitan jarri ziren garaietan (orain berdin jarraitzen dutela azpimarratu behar da), Eztabaidaguneak zilegitasun irizpide propioak markatu zituen, bortxazko legaltasunari elkar- tasunarekin eta justiziarekin erantzun zion. Ekimen horretatik abiatutako saiakerek konponbide prozesua ere abiarazi dutela azpimarratu behar da. Dinamika piztu zenean imajina ezin zitekeen neurrian abiarazi dute, gainera.

Gure helburu nagusia Euskal Herriaren biziraupena eta garapena ziurtatzea da. Gure ekimenaren printzipioak oso argiak dira: abagunekeriatik aldenduz, adostasuna lortuz eta elkarlana bultzatuz, arnas luzeko urratsak eman nahi ditugu. Nazio eraikuntzaren aldeko indarrak aurrerantz bultzatu nahi ditugu eta nazioaren eta herritarren potentziala mugatzen duten joerak irauli nahi ditugu. Gure helburua ez delako inor ordezkatzea, inori itzal egitea, baizik eta dinamika politiko abertzalea mugatzen duten inertziak gainditzea. Gure asmoa ez delako abertzaletasunaren barruan lobby bihurtzea, gizartearen barruan abertzaletasuna lobby bihurtzea baizik.

Askotan, gai hauek mahai gainean jartzen direnean, errealismo politiko falta egozten zaigu. Ez gaitezen zentratu egin ezin denean, abertzale ikuspuntu batetik egingarria den baina adostasun edo borondate faltagatik egiten ez den horretan baizik. Azken hamar- kadetan egindakoaren balorazioetan tematu gabe, egin dezagun aurrera, abertzaletasuna iraganari lotutako mundu-ikuskera baino gehiago etorkizunerako proiektu politikoa delako. Eta egin dezagun guztiok batera, elkarlanean eta auzolanean. Herritar guztiok parte hartuz eta gure ekarpentxoa jarriaz. Horreta-rako aukera dugu NGBk abian jarri dituen herrietako mintegi hauetan. Zehazki, Zarautzen gaur, herri gisa aritzeko parada izanen dugu.

Iñaki Soto - Nazio Garapenerako Biltzarra eta Nazio Eztabaida Gunea

Beste urte batez plazarik gabe haur eskolan
Zoritxarrez ez da berritasuna Amalur Haur Eskolak Atarrabiako familien beharrak ez betetzea. Aurtengoan, euskal lerroa aukeratu dutenen artean %46 eta gaztelania aukeratu dutenen artean %10 kanpoan geratu dira. Mila esker, Uriz jauna. Antza, Udala ez da konturatu gure seme-alabentzako euskara aukeratu dugunok bikoitza baino gehiago garela, bestela, nola uler daiteke plaza kopuru bera eskaintzea euskara eta gaztelaniarako? Eta gainera puntuena, ez baita batere bidezkoa onartuen zerrendatik gehiengo zabal bat kanporatzea Atarrabian lana egiten dutenei bost puntu emanda! Ez litzateke egokiagoa izango zozketa publiko bat egitea gurasoen laneko tokiari erreparatu gabe?

Gure seme-alaba atarrabiarrak inguruko haur eskola pribatuetara eramatea bultzatzen ari dira. Asko gara etsitzen ez dugunak, eta gogor salatzen dugu urtetik urtera errepikatzen ari den egoera tamalgarri hau.

Herritarren beharrak konponduko dituen Udala behar dugu eta hemen, Atarrabian, km koadro batean, gertatzen diren aldaketen aurrean erne dagoena.

Helena Lecumberri - Atarrabia

Deshaciendo nudos
Quiero expresar mi opinión favorable a la gestión que hasta ahora ha realizado el Gobierno de Madrid en favor de la resolución del conflicto vasco.

Tras varios intentos de diálogo entre las partes, nos encontramos en los prolegómenos de un final dialogado al enquistado conflicto que persiste a modo de «rescoldos de una guerra», y que la primera transición española no fue capaz de resolver por el poder fáctico del Ejército.

Ahora, veinticinco años después de la intentona golpista del 23-F, la democracia está tan consolidada y segura que puede permitirse encarar una segunda transición, para resolver problemas que quedaron insuficientemente abordados (estructura del Estado, modelo territorial).

Estoy seguro de que Rodríguez Zapatero tiene en sus manos la hoja de ruta que permitirá deshacer el nudo gordiano del conflicto que dura desde hace más de cuarenta años. Aunque la labor que tiene por delante el presidente del Gobierno no es fácil, sabe que puede tomar decisiones valientes y arriesgadas, ya que tiene el respaldo de la inmensa mayoría de la ciudadanía, que demanda la resolución dialogada del conflicto y la paz.

Dos meses después de declarado el alto el fuego permanente por parte de ETA y, constatado su cumplimiento, podría ser el momento de transferir la dirección política de la resolución del conflicto al lehendakari, cuyo papel en esta fase sin duda será crucial, presidiendo la necesaria mesa de partidos vascos.

Es posible y aceptable que exista una paz sin vencedores ni vencidos, o mejor dicho: que la derrota sea para la intransigencia, el maniqueísmo y la intolerancia, tan frecuentes en nuestra historia.

Jesús Esteban Gómez - Murcia

Banatzeko sasoia
Ez dakit ondokoek emandako lezioak ez ote duen eraginik izan erabakia hartzeko unean, baina gure artekoa bukatzeko tenorea heldu da. Horrela ezin dugu jarraitu, eta zuk badakizu oso ondo. Behin eta berriro saiatu gara gureari ukenduak ipintzen, baina... alferrik! Luzatu baino ez dugu egin eta horrek ez du ez buru ez hankarik. Bietako batek ez badu, zertarako ahaleginduko da bestea? Gainontzekoen aurrean oso bikote itxurosoa ematen dugu, hori bai, baina ez da nahikoa. Egunerokoan ikusten dira bikote baten gorabeherak eta hori oso ondo antzematen da gurean.

Harreman batek hori baino gehiago eskatzen du, ene ustez. Gainera, ez dakit inoiz maiteminduta izan garen. Ene ustez, interesak baino ez dira izan gure arteko harremanetan eta horrek ez dakar zoriontasunik. Oso gogorra da horrelako hizkera erabiltzea gaiaren tamainak horrenbesteko garrantzia hartzen duenean, baina... ez dago beste modurik gure artekoa zuzendu nahi badugu. Ez irudikatu mamurik, ez dago hirugarrenik. Etorkizuna erabakitzeko eskubidea nahi dut, independentea izateko eskubidea, Montenegrokoek bezala. Hori bakarrik.

Juan Luis Mugertza - Berango